W ubiegłym tygodniu wyjaśniałam Wam, jak funkcjonują angielskie zaimki osobowe (I, you, he, itd.). Naturalnie, wiedza ta jest nam potrzebna, jeśli chcemy budować zdania. Dzisiaj przejdziemy do pierwszego angielskiego czasownika. Będzie nim czasownik be, czyli być.
Przyjęło się, że na kursach języka angielskiego to właśnie be jest pierwszym poznawanym przez kursantów czasownikiem, ma to oczywiście sens. Dzięki niemu jesteśmy w stanie zacząć budować zdania, co powoduje, że możemy się w końcu przedstawić i powiedzieć kilka rzeczy o sobie.
Oto odmiana czasownika be w czasie teraźniejszym:
Liczba pojedyncza:
- I am – ja jestem
- You are – ty jesteś
- He / she / it is – on / ona / ono, to jest
Liczba mnoga:
- We are – my jesteśmy
- You are – wy jesteście
- They are – oni / one są
W języku polskim każdej osobie odpowiada zupełnie inna forma czasownika (jestem, jesteś, jest, itd.). Oznacza to więc, że osoba ucząca się języka polskiego musi zapamiętać aż 6 różnych form.
W języku angielskim formy mamy tylko trzy: am, are, is. Należy więc je zapamiętać i oczywiście, zapamiętać której osoby dotyczą.
Żeby wymówić formę am, musimy powiedzieć em. Forma are jest czytana jako ar. Is wymawiamy tak, jak piszemy.
Zdania twierdzące
I am tall. – Ja jestem wysoka / wysoki.
You are interesting. – Ty jesteś interesująca / interesujący.
He is boring. – On jest nudny.
She is pretty. – Ona jest ładna.
It is cold. – To jest zimne.
We are short. – My jesteśmy niskie / niscy.
You are tired. – Wy jesteście zmęczone / zmęczeni.
They are intelligent. – Oni są inteligentni / one są ingeligentne.
Przy okazji zwróćcie uwagę na przymiotnik – jest on nieodmienny. W języku polskim przymiotnik ma kategorię rodzaju, liczby i przypadka. Oznacza to, że ulega wielu zmianom – niska, niski, niscy, niskim, niskimi, niskie, itd. W języku angielskim przymiotnik ulega tylko regułom stopniowania – niski, niższy, najniższy. W żadnym innym wypadku się nie zmienia.
Zdania przeczące
Aby utworzyć zdanie przeczące z czasownikiem be, należy w odpowiednim miejscu w zdaniu wstawić słowo nie, czyli not. Tym odpowiednim miejscem jest pozycja PO czasowniku (nie przed, jak po polsku):
I am not tall. – Ja nie jestem wysoka / wysoki.
You are not interesting. – Ty nie jesteś interesująca / interesujący.
He is not boring. – On nie jest nudny.
Pytania i odpowiedzi
Aby zadać proste pytanie, zaczynające się po polsku od czy (czyli takie, które wymaga odpowiedzi tak lub nie), należy zastosować tzw. inwersję, czyli zamianę szyku. Zamianie tej podlega osoba i czasownik:
I am tall. – Jestem wysoki. –> Am I tall? – Czy jestem wysoki?
You are interesting. – Jesteś interesująca. –> Are you interesting? – Czy jesteś interesująca?
He is boring. – On jest nudny. –> Is he boring? – Czy on jest nudny?
Najcześciej na pytania odpowiadamy „do połowy”, tzn. nie całym zdaniem, ale również nie samym yes czy no:
Are you tired? Yes, I am. / No, I am not. (Tak, jestem. / Nie, nie jestem.)
Is he boring? Yes, he is. / No, he is not. (Tak, jest. / Nie, nie jest.)
Uwaga!
Ponieważ w języku polskim każda osoba ma unikalną formę czasownika (jestem, jesteś), z której wynika, o kim mówimy (wiadomo, że jestem odnosi się do ja, a jesteś do ty, itd.), nie mamy obowiązku stosowania w zdaniu zaimka osobowego. To znaczy, że możemy mówić dwojako:
Ja jestem zmęczony. = Jestem zmęczony.
Ty jesteś nudna. = Jesteś nudna.
Ponieważ w języku angielskim mamy tylko trzy formy czasownika be (ogólnie rzecz biorąc, w języku angielskim przeważnie form jest dużo, dużo mniej), nie możemy zapomnieć w naszym zdaniu o zaimku osobowym, ponieważ wówczas nie będzie wiadomo, kogo zdanie dotyczy. Nie można więc powiedzieć: Is interesting. Are boring. Takie zdania są pozbawione sensu i niepoprawne.
Zapraszam Was na następny artykuł z cyklu Angielski od podstaw. Opiszę w nim stosowanie skrótów przy budowie zdań z czasownikiem be. Jak zwykle, pozostaję do Waszej dyspozycji drogą mailową. Możecie też zostawić komentarz albo zgłosić się na bezpłatne konsultacje na Skype w sobotę między 12:00 a 14:00.
