Czy zastanawialiście się kiedyś, jak trudno dorosłemu jest nauczyć się jeździć na rowerze? Ja tak! Jestem jedną z tych osób, które umiejętność tę posiadły dość późno, bo stało się to dopiero po mojej przeprowadzce do Holandii. I nie było łatwo.

Dlaczego nie było łatwo? Ponieważ jako kobieta po trzydziestce zamartwiałam się wieloma rzeczami: co będzie, jeśli spadnę? Niepotrzebna mi złamana ręka (jak ja będę pracować??), czy noga. Nie bardzo miałam też ochotę na siniaki, otarcia, skaleczenia i takie tam. Ponadto, czułam się dość śmiesznie na małym rowerze bratanicy mojego partnera, więc szukałam miejsc, w których zobaczy mnie jak najmniej osób. Dorosły człowiek zupełnie inaczej patrzy na takie doświadczenie. Od razu wyobrażamy sobie wszystkie możliwe scenariusze, stresujemy się, spieszymy się. A dziecko? Dziecko ma frajdę. Dziecko może się przewrócić, ale za chwilę o tym zapomni. Dziecko się nie wstydzi, bo przecież wszystkie dzieci wokół też jeżdżą na rowerze. Dziecko nie martwi się, jak wypełni zobowiązania dnia codziennego ze złamaną nogą czy ręką. Taka frajda towarzyszy dzieciom często, w różnych sytuacjach. Ta beztroska, niewinność, brak wyobraźni i ciekawość. Dlatego właśnie nauka w wieku wczesnoszkolnym daje tyle owoców.

Zajęcia językowe dla najmłodszych to nie nowość. Odbywają się w wielu placówkach, rodzice także dbają o to we własnym zakresie. Jeśli jednak Twoje dziecko nie uczęszcza na takie zajęcia, być może ten tekst pokaże Ci, że warto o tym pomyśleć, bo dobre zajęcia językowe dla dziecka mają wiele zalet.

WIEK KRYTYCZNY

Badania naukowe pokazują, że najlepszy okres do opanowania komunikacji w języku (jakimkolwiek języku) to pierwszych 10 lat życia dziecka. Po tym czasie organy mowy oraz mózg stają się coraz mniej elastyczne, a półkule mózgowe specjalizują się w swoich funkcjach. Najlepszym natomiast wiekiem, na rozpoczęcie takiej nauki przez dziecko, wydaje się okres od 4 do 8 roku życia. Po 10 roku życia szansze na opanowanie języka w stopniu naturalnym powoli maleją. Nasz organizm przyzwyczajony jest do pewnych zachowań, i coraz trudniej jest przyswoić sobie nowe nawyki. Naturalnym jest więc, że dorośli uczą się wolniej.

Oczywiście, bardzo ważnym elementem jest tutaj  wymowa w danym języku. Ucząc się naszego języka ojczystego przyzwyczajamy do niego nasze narządy mowy. Po osiągnięciu wieku 12-13 lat, nasze możliwości maleją, ze względu na dotychczasowy rozwój w konkretnym kierunku. Co za tym idzie, szanse na opanowanie wymowy bezakcentowej są coraz mniejsze.

Możliwości artykulacyjne idą w parze z możliwościami naśladowania dźwięków. Po 12 roku życia ucho dziecka dostosowane jest już do długości fal typowych dla języka, którego do tej pory się uczyło. O ile wcześniej jest w stanie wysłyszeć dużo więcej, po przekroczeniu granicy wieku krytycznego przestaje reagować na długości fal, do których nie jest przyzwyczajone. A jak wiadomo, jeśli czegoś nie słyszysz, nie jesteś w stanie tego wyprodukować.


DZIECIĘCA OTWARTOŚĆ

Dzieci mają naturalną potrzebę komunikowania się. Nie boją i nie wstydzą się naśladowania, eksperymentowania. Są ciekawe i nie zastanawiają się nad konsekwencjami popełnienia błędu (co często blokuje dorosłych w mówieniu w obcym języku). Są one też bardziej chętne do szukania rozwiązań w momentach, gdy brakuje im słowa.

Dzieci nie są więc obarczone kompleksami, nie zastanawiają się nad konsekwencjami. Reagują dynamicznie i spontanicznie.


WSPIERANIE OGÓLNEGO ROZWOJU DZIECKA

Nauka języka obcego we wczesnych latach dziecka wspomaga jego ogólny rozwój. Dzieci uczą się formułowania reguł, dedukowania, wnioskowania. To z kolei wpływa na rozwijanie innych sprawności.

ARGUMENT PEDAGOGICZNY

Nauka języka obcego to nie tylko nauka kolejnego systemu komunikacji. Towarzyszy mu nauka o świecie, o innym postrzeganiu rzeczywistości, o innych kulturach.

We wczesnym kontakcie z językiem obcym widzi się również szansę wychowania dziecka na otwartego i tolerancyjnego człowieka względem ludzi mówiących innymi językami i reprezentujących inne kręgi kulturowe. (…) Ucząc się języka obcego poznajemy bowiem inny świat, obcą kulturę i zauważamy wtedy, że świat może być przez różne kultury i kręgi językowe inaczej zorganizowany i odbierany niż my go postrzegamy. Dziecko zaczynające naukę języka obcego dowiaduje się nieświadomie, że różne narody mają różne koncepcje świata i uczy się rozumieć i szanować inne formy życia. (Ewa Wieszczeczyńska, Dlaczego warto rozpoczynać naukę języka obcego w okresie wczesnoszkolnym?)

Literatura:
Ewa Wieszczeczyńska, Dlaczego warto rozpoczynać naukę języka obcego w okresie wczesnoszkolnym?, W: Języki Obce w Szkole Nr 6/2000, ISSN 0446-7965


A czy Wasze dzieci uczęszczają na takie zajęcia?